Pazar günlerini ailesine ayırdığını her mekan ve platformda dile getirir, fakat evde kaldığı günleri bu üçünün başında geçirir.
İki kızımız oldu ama ben bu olayı hiç kabullenemedim, her tartışmamızda hep bu olayı dile getirdim.
İslami açıdan ne kadar yanlış bir şey yaptığını ve bunun boyutlarını düşündükçe kahroluyorum.
Hayır dersem özründen dolayı olur ve düşünüyorum Allah karşıma çıkarmaz mı bir gün eli kolu düzgün ama beni mutsuz edecek birini diye.
Evlilik yaşı geldi yalnız müslüman olmayan bir hanım (hıristiyan) kendisiyle evlenmek istiyor. Biz anne baba olarak gönlümüz razı gelmiyor
Yaşam tarzı olarak madden de manen de ailem kafamdaki aile profilini oluşturmuyor. Sanırım bunun etkisindendir kendime o kafamdaki profili çizebileceğim bir aday arar oldum ve birisi çıktı karşıma.
Zengin de olsa yakışıklı da olsa mutlaka dinle ilgili kusur görüyorum.
Ben istiyorum ki; imanlı, ahlaklı, edepli biraz da durumu iyi olsun, çok mu şey istiyorum acaba?
Eşimin getirdiğini gönül rahatlığıyla yiyemiyorum.
Okul bitince hemen evlenmek istemiyorum, ayrıca kendimi hep çocuk hissediyorum evlilik için