24 yaşındayım. Artık evlenmek istiyorum. Çünkü anne olmak istiyorum, hem de çok istiyorum. Ama hocam, ben çok gezen biri değilim.
Ben kesinlikle masum değilim. Kendimi temize çıkarma gayretinde değilim. Her ne şartta olursa olsun Allah’ın istemediği bir yolda olmamam gerekiyor. Ancak tek suçlu da ben değilim. Tek suçlu babam da değil.
Annenin sözüne karşı gelinmemesi kaynana için de geçerli midir? Belki hukuk karşısında, biyolojik olarak eşit değiller ama dinimiz karşısında bu durum nasıl değerlendiriliyor?
Karşımdaki insan, çevre tarafından onaylanan dininden ve ahlakından hoşnut olunan birisidir. 3 kez görüşme yaptık. Benim kanaatimde bu yönde, olumlu yönleri oldukça fazla fakat bu yönde kalbimi dehşet bir korku
Ben 28 yaşında bir bayanım. Evlenmeyi Rabbimizin emrettiği gibi çok istiyorum. Ailemiz için de çok önemli evlenip yuva kurmak, çoluk çocuğa karışmak.
Eşimle cinsel konuda sürekli sorun yaşıyoruz; isteklerine uymadığım için gözünün dışarıda olduğunu ve zina işlememek için de bir çok kadınla konuşarak kendini tatmin ettiğini dile getiriyor.
Eşim, annemin babamın yanına gitmek istediğimde senede 15-20 günlüğüne surat asıyor, istemiyor yani. Kayınvalidem hastalandı, sürekli gidip geldi izin verdim ama şimdi
Ben yeni evliyim. Namazlarımı kılıyorum fakat eşimin başı açık. Biraz benden bişeyler öğrensin istiyorum. "Namaz kılarım ama yüzmeye giderim" diyor.
Evlenmek istiyorum ancak aşırı çekingen olduğum için bu konuyu aileme açamıyorum. Ailem bazen bu konuda ısrar etse de yine çekingenliğim yüzünden ‘istemiyorum’ diyorum.