SORU: Selamünaleyküm değerli hocam. Size bir kaç sorum olacak. Eşimle aynı noktada buluşamadığımız birkaç konu var. İlki hepimizin bildiği gibi dinimizde 4 evliliğe ruhsat verilmiş ama tek evlilik önerilmiş. Benim araştırıp okuduğum 2.evlilik için bazı şartların oluşması lazım. Eşin kocasının yatak ihtiyacını karşılayamaması, hasta olması, çocuk yapamıyor olması vs. ve tabi evlenirken eşin gönlünü alıp bunu gizli saklı değilde ilan ederek yapmak. Çünkü nikâhın amacı zaten fitneye sebep vermemek bu kişi ile bu kişi evlenmiştir demek değil midir? Toparlamak gerekirse eşim sizin fetvalarınızdan da örnek göstererek eşten izin almaya gerek olmadığını eşin bir kusuru olmadan kimseyede ilan etmeden gizli şekilde evlenilebileceğini söylüyor. Bende bunun maneviyatsız yaşayanlar zina yapıyor nefsinin çektiği kadınla o zaman inaçlılarda sırf nefsi için gizli nikâh kıyıp işine mi bakıyor dedim haddimi aşmaktanda korkuyorum tabi ama bana tuhaf geliyor, o zaman herkes böyle bir yola başvurmaz mı? Nikâhı kendi nefislerine alet etmiş olmaz mı? Aradaki adalette sağlanmamış olacak diye düşünüyorum ve sevgili peygamberimizin uygulamasında da bunu sahabeden biri nikâh kıydığı zaman böyle evlendim demekle olmaz yemek ver, ilan et dediğini biliyoruz. Birde yakın biri var, ailemizden seneler sonra onun eşinin en yakın arkadaşıyla ilişkisinin olduğunu öğrendik ama kadında başka biriyle evli dediğimiz insanlar torun sahibi insanlar ve dini yaşayışı bilen insanlar. Bence bu konunun elle tutulur yanı yok ama bunu eşten habersiz kimseye söylemeden kıyılır dedikleri nikâha dayandırıyorlar. Benim bildiğim bir kadının aynı anda 2 eşi bulunamaz. Bu kadın evdeki kocasıyla ilişkiye girmiyorsa kocasını sevmiyorsa bile arkadaşının eşiyle ilişkiye girmesi nikâh varsa bile doğru olur mu? Tabi erkeğin eşide bilmiyor sık görüşüyorlar ailecek gelip gidiyorlar ve kimsenin bildiğinin farkında da değiller. Bu iş ne derece doğru kadın evli olmasaydı da bu iş olur muydu? Adamın karısı arkadaşının kendisi için geldiğini sanıyor, onlar arkasında iş çeviriyorlar. Böyle evlilikler kul hakkına girmez mi ve sayın hocam başka bir sorum daha olacak. Benim yaşım 25 Rabbime şükürler olsun sağlıklı 2 tane kız evladımız var. Küçüğü daha 8 aylık ama eşim daha 3 aylıkken başladı 4-5 tane çocuk istiyorum demeye. Benim hamileliklerim çok zor geçti. Serumlarla durdum ayakta kilo alacağıma kilo verdim ilk aylarda ve şuan çok yoruluyorum. Geceleri uykusuz kalıyorum büyük kızım bile babası kıyamadığı için hala aramızda yatıyor. Bende artık sağlıklı evlatlarımız var çok şükür yeter diyorum. Buda biraz büyüsün birbirimize zaman ayıralım evliliğimizle ilgilenelim diyorum. Çünkü birbirimize vakit hiç ayıramıyoruz. Baş başa hiçbir şey yapamıyoruz. Ne gece ne gündüz rahat değiliz ve eşim bana yardımcıda olmuyor. Gece ben belki 20 kere yataktan kalkıp çocukla uğraşsam haberi olmuyor, ev işlerinde ve misafir geldiğinde de yardım etmez. Kendine maaşallah kaç çocuğa bedel, çok titiz her konuda ve sinirli ama Rabbim kendisinden razı olsun beni kendisine cennette eş kılsın ben ondan çok razıyım yinede onu çok seviyor ve sayıyorum. Ama 4 -5 çocuğumuz olsa ben yaklaşık 35-40 yaşına geleceğim. Çünkü 2 çocuğumuda ameliyatla doğurdum ve kuralı arasında en az 3 yıl olacak ve o yaştan sonra ne yapacağız bilemiyorum. Oda beni şakayla karışık nasıl olsa dinimiz ruhsat veriyor başka biriyle evlenip çocuk yaparım diyor. Ne yapacağım bilemiyorum saygıdeğer hocam. Şimdiden Allah razı olsun değerli vaktinizi aldım. Biliyorum ki çok yoğunsunuz eşimle takipçiniziz tüm sohbetlerinizi dinlemişizdir arabada, evde sürekli dinliyoruz. Çok şey kattınız hayatımıza söyledikleriniz bizim için çok değerli. Eşim sizin derginizin gönüllü temsilcisi. Rabbim size yolunuzda yardım etsin işlerinizi kolaylaştırsın bizede sizin gibi İslam’a hizmet etme fırsatı ve maneviyatı versin sevgi ve dua ile.
CEVAP: Selamünaleyküm. Yazınızda ifade ettiğiniz şeyler ne kadar yaygın bir sıkıntıdır bilseniz, kendinizi dertli bile saymazdınız. Zamanımızın en ağır imtihanlarından birini siz de yaşamaya başlamışsınız. Her şeyden önce size şunu tavsiye etmek isterim: Siz meselenin başındasınız, dertlenecek duruma gelmemiş sizin sorununuz. Zihninizden büyüterek altından kalkılamaz duruma getirmeyin bunu. İkinci olarak da şunu belirtmem gerekiyor: Bir erkeğin ikinci hanımının olmasını, Allah’ın izin verdiği bir iş olarak ne ben ne de iman ettiğini söyleyen başka bir mü’min, kesinlikle ‘olamaz’ diyerek yok sayamaz. İmanımız bunu gerektirmektedir. Fakat nikâhın gizlenmesine yönelik ifadelerinizi bana nispet ettirmeniz doğru değildir. ‘Gizli olabilir’ nerede demişim? Tam aksine ilan etmenin şart olduğu defalarca yazdım. Bunu zihninizde düzeltiniz lütfen. Yazınızda sanki evli bir kadının başka bir erkekle bulunması gibi bir ifade anlaşılıyor. Herhâlde anlatım hatası olmuştur, sizin kaleminizden öyle bir şeyin çıkması düşünülemez bile. Eşinizle konuştuğunuz şeyler ya da onun size söyledikleri, saman alevi gibi sönüp gidecektir, meraklanmayın. O da ilerleyen zamanlarda kendini daha ayağı yere basmış görecektir. Çocuklar büyüsün, günler ilerlesin göreceksiniz. Siz inatlaşarak ya da karşı cevaplar vererek onu düşüncelerinde derinleştirmeyin. Teenni ile konuşun, sabırlı olun, kendinize bakın, anneliğinizin kadrini bilin, gecede yirmi defa kalkmanın karşılığı olan cenneti düşünün. Size dualar ediyorum.
