Soru: Selamünaleyküm Hocam. Ben çok günah işlemiş, sayısız kötülük etmiş, 26 yaşında biriyim. Dünya malına mülküne kapılmış, Rabbimin bize verdiklerini kötü yolda kullanmış, her şeyden biçare, sadece lafa geldiği zaman Müslüman bir gençtim. Yakın zamanda çok güzel bir olay geçti başımdan, hayatımın dönüm noktası olduğuna inanıyorum. O gün eve geldiğimde internetten şans eseri sizin bir sohbetinizi dinlemekle başladı her şey. Tövbe ettim, Rabbim kabul eder inşallah. Namazıma başladım ve şu an her şeyi bıraktım. Hocam, 8 yıllık evliyim ve Rabbim bir erkek evlat nasip etti 2 yıl önce elhamdülillah. Aile içinde şu an çok sıkıntılarımız var. Eşime güzellikle, asla baskıcı olmadan, kapanmasını ve namazına başlamasını anlatıyorum. Sanki yarına çıkacağımızın, alacağımız nefesin garantisi varmış gibi bana henüz içinden gelmediğini söylüyor. Bu konu çok moralimi bozuyor. Bana ileride engel olacak endişesi içerisindeyim ve bazen boşanmayı dahi düşünüyorum. Sizce nasıl yapsam uygun olur? Allah’ın selamı üzerinize olsun.
Cevap: Aleykümselam. Hoş geldiniz asıl yuvanıza, Rabbinizin huzuruna, insan kimliğinize, kaybettiğiniz uzun yıllara, boşlukta geçirdiğiniz zamandan sonra kanatlanıp uçacağınız zamanlara, kardeşlik dünyamıza, Cennet yolculuğumuza. Hoş geldiniz. Mübarek olsun. Allah sizi kaymaktan, geri dönmekten muhafaza buyursun. Dik durun, taptaze kalın. Sakın eşinizle tartışmayın; onun da bir zamanı var, erken doğum için uğraşırsanız kaybeden siz olursunuz. Değişiminizle, merhamet ve nazik bakışlarınızla ona nasihat edin. Onu salın kendi dünyasına. Ahlâk olarak abes bir iş yapmadıkça karışmayın ona. Onu, sizin inceliğiniz ezsin gerekiyorsa. Zor ama sonucu kesin olan bir yoldur bu yolunuz. Şeytan, onu erken doğumla kurtarmak için sıkıştıracaktır sizi ama bilin ki, kaş yaparken göz çıkaracaksınız. Sabredin, susun, görmeyin, duymayın. Size dualar ederim, dualar, dualar. Allah yardımcınız olsun.
Kaynak: Fetva Meclisi
