Hocam, ben diyanette görevli bir imam hatibim. İmamlık mesleğine başlamadan önce evlilik konusunda "İmam olunca herkes bana kız verir" gibi genel bir kanım vardı, fakat
Çocuğumuzun olmaması mı, yalnız başıma olmam mı bilmiyorum ama çok bunalıma girdim hocam, sürekli ağlıyorum. Aileme de üzülmesinler diye anlatmak istemiyorum.
Aile içi fedakarlıktan bahsettik, her şey çok güzelken bir gün, "sen beni çok düşünüyorsun, ben hazır değilim" dedi ve yazmadı bir daha, "zamana bırakalım" dedi.
Lise yıllarımda geçirdiğim bir hastalık yüzünden yumurtalıklarımı kaybettim, bu benim evlenmeme mani olur mu?
Allah nasip ederse evlat sahibi olmak istiyoruz ancak eşimin okulunun bitmesine daha iki yıl var ve okulun da devam zorunluluğu var. O da bundan dolayı endişe duyuyor.
Bir buçuk ay önce, bir evlilik kararı aldım. Allah, gönlümü ilk defa gördüğüm bir çocuğa ısındırdı. Sonrasında annemle konuştum. Annem, yaşımdan ve okuldan dolayı etraf ne der diye izin vermedi.
Selamünaleyküm. Hocam, bekar yaşamak günah mıdır? Yani 35-36 yaşlarındaki ya da evli olmayan insanlar, bekar gezenler günah mı kazanıyor?
Siz mobilyadan hiç iyi bahsetmiyorsunuz ama ben bütün gün onlarla yaşıyorum. Evimi daha sevecen daha zarif ve düzenli bir halde görmek istiyorum o kadar.
Eşim, evde benden pantolon giyinmemi istediğinde çıldıracaktım. Nasıl olur da başkasında gördüğü uygun olmayan bir şeyi isteyebilir ki?
Ben, nişanımın olacağını komşumdan öğrendim ve karşı çıktığımda ise “Olmaz öyle şey, biz anlaştık, vazgeçemeyiz; kızın adı senle çıktı bir kere, dönmek olmaz” gibisinden sözler ifade ettiler.