Sayın hocam, evlendikten bir müddet sonra kocam tüm ziynetlerimi alarak kendisine ev aldı. Aradan yıllar geçti. Ev çoktan satıldı. Bir gün bana bir araba aldı.
19 yaşındayım. Kıbrıs’ta babamın zoruyla, inşaat mühendisliği okuyorum ama hiç istemiyorum. İstediğim yaşam bu değildi.
Anne baba mı daha önemlidir, yoksa Allah yolunda ilim öğrenmek için yurda gitmek mi?
Dini yaşantımın yükü tamamen babamın sorumluluğunda olmasına rağmen, babam benim ve diğer ev halkının dini hiçbir vazifelerimizi uygulatma noktasında müdahalede bulunmuyor.
Kendimce kitap, hatta Kur’an okumak istiyorum. Eşimin gezmek ve yemek için emirleri yüzünden sıra okumaya bir türlü gelmiyor.
İlgisizlikten kastım evin ihtiyaçlarını görmeme, eksik gedikleri almama anlamında değil; iş ile ilgili toplantılara gitme, tek tatil günü olan
Eşim, kendisini internetten aldattığımı düşünerek (vallahi billahi aldatmadım) yeminler etmeme rağmen beni, en yakın arkadaşımla telefonda aldattı
Eşim bana, “Telefonuma bakamazsın, kurcalayamazsın. Arkadaşlarımın resimler var, mail ve sosyal hesaplarımı karıştıramazsın" diyor.
1 aylık evliyim; güven ve saygıyı kaybettik. Yine iş için sürekli yurtdışına çıkıyor ve güvenim olmadığı için sorunlar yaşıyoruz.