SORU: Sevgili hocam, ben beş yıl önce boşandım bir kızım var. Ondan da ayrıyım. Anne ve babamla yaşıyorum, yaşım 33. Yeniden çocuk sahibi olmak istiyorum. Kendime denk biri ile karşılaştım, kaderime razı oluyorum dedim kabul ettim. Onunda yanında kalan bir çocuğu ve annesi var. Aileme tanıttım. Eski eşim akrabamdı ve serkeşti. Kızım babamın tersi ise evlen dedi ve sevdi o kişiyi de, çocuğu da olumlu gördü. Fakat ben onun çocuğunu bazı nedenlerimden dolayı aileme söyleyemedim bir türlü. Babam olur dedi. Yüzükleri taktık. Nişan günü onlardan birisi söyledi çocuğu. Annem ve babam öfkelendiler. Başka gizledikleri neler var diyerek duruma hep ters baktılar ve karşı tarafta hep olumsuzluklar aradılar. Sonuçta annem razı fakat babam kendi bakış açısı, kişisel nedenlerinden dolayı ya o ya ben dedi. Ben razı değilim, ölürsem ancak diyerek kesin bir çizgiyle beni arada koydu. Bu değil kim olursa olsun benim olur dediğim kişi olur dedi. Hayata bakış açım evlenmek istediğim kişiyle aynı ve aramızda çok iyi anlaşıyoruz. Ondan da geçemiyorum. Nasıl yapıyım hocam? Babam deyip kendi kabuğuma çekileyim mi yoksa yine babamın gönlünü yapmaya uğraşıp yine de olmazsa o zaman buna da tam olarak gönlüm razı değil ama hayatımı istediğim o kişi ile kurayım mı? Zaten kırık dökük hayatımda bu da bir yıkım oldu. Yardımcı olabilirseniz sevinirim hocam. Allah sizden razı olsun başımızdan eksik etmesin.
CEVAP: Anlaşılan siz, babanız yoluyla imtihan edileceksiniz. Babanızı aşmanız, onu ezmeniz doğru olmaz. Babanızın yaptığı da -sizin anlattığınız kadarıyla- doğru değildir. Size tavsiyem, eş adayınızla görüşün. Babanızın biraz daha rahatlayacağı bir zamanı kollayın. Bu arada da onun etkileneceği yakın akrabadan birini devreye sokun, onu yumuşatsın. Evet, babanıza rağmen evlenseniz, nikâhınız sahih olur. Ama siz onu ezmeyin, bereketiniz gitmesin. Sabredin kazanın.
Comments are closed