SORU: Selamünaleyküm. Bende çocukluğumdan beri var olan kasılma, gevşeyememe, boğulma hissi gibi aşırı derecede rahatsızlık veren bir hastalık var. Elhamdülillah ibadetlerimi aksatmıyorum, elimden geldiği kadar Allah’a kulluk etmeye çalışıyorum. Ama bir türlü rahatlayamıyorum. İlaç kullandığım zaman daha rahat oluyorum ama antidepresan ilaçlar insanı çok duyarsızlaştırıyor bu nedenle ilaç kullanmak istemiyorum. Ne yapacağımı şaşırdım. 31 yaşındayım ve hastalığım yüzünden evlenmedim. Çıkan kısmetleri görüşme bile gerçekleşmeden geri çevirdim. Bu halde başkasına hayrım olabileceğini düşünmüyorum. Kalabalık ortamlarda hastalık daha da şiddetleniyor bu yüzden eve misafir gelmesini bile istemiyorum. Hocam sorum şu; acaba nerede hata yapıyor olabilirim? Normal şartlarda mü’minde böyle hastalıkların olmaması gerekiyor sanırım. İlaç kullanmam şart gibi gözüküyor ama bu ilaçları kullandığımda çok hassas olan duygularım, en vahşet görüntülere bile bakacak kadar duyarsız hale geliyor. Şu anda bir kısmet daha var onu da mı geri çevireyim bilemiyorum. Yaşım çok ilerledi. Nasıl bir yol izlemeliyim? Allah’a emanet olun.
CEVAP: Selamünaleyküm. Kendinizi Allah’tan gelen bir hastalığın sahibi olarak görmelisiniz. Bu da tedavi için gereken ne ise onu yapmaya mecbur etmelidir sizi. Kendinizi gizlemeniz gerekmez. Sizin hastalığınızdan tedavi gören arkadaşlarım oldu. Doktor tedavisini ihmal etmemelisiniz. Sizinle evlenmek için gelenlere de tedavi sürecinizi konuşarak evlenmeniz doğru olandır. Sizi o halinizle kabul eden biri olursa evlenin. Evlilik size doktorunuz tarafından yasaklanmadı ise onu geciktirmeyin. Geçmiş olsun.
