İslamla Yeniden Dirilen Beyefendinin, Ailesi İçin Duyduğu Endişe

SORU: Selamünaleyküm Hocam. Ben çok günah işlemiş, sayısız kötülük etmiş 26 yaşında biriyim. Dünya malına, mülküne kapılmış, Rabbimin bize verdiklerini kötü yolda kullanmış, her şeyden biçare sadece lafa geldiği zaman Müslüman bir gençtim. Yakın zamanda çok güzel bir olay geçti başımdan ve benden İslam’ın bu günlere nasıl geldiğini araştırmam rica edildi yaşlı bir amca tarafından ki Yüce Allahım ondan razı olsun. Hayatımda dönüm noktası olduğuna inanıyorum. O gün eve geldiğimde internetten, şans eseri, sizin bir sohbetinizi dinlemekle başladı her şey. Tövbe ettim, rabbim kabul eder inşallah. Namazıma başladım ve şu an her şeyi bıraktım. Gerekmedikçe evimden dışarı dahi çıkmıyorum, sürekli araştırma içerisindeyim, sürekli okuyor dinliyorum ve öğrendiklerimi uygulamaya çalışıyorum. Aynı zamanda da bunları arkadaşlarıma anlatıyorum, benden uzaklaşıyorlar. Onlara göre tarih sadece 90 yıldan ibaretmiş gibi takılmışlar bir küfrün peşine gidiyorlar. Onları da davet ediyorum ama gelmiyorlar bu da beni çok üzüyor. Rabbim onların da doğru yolu bulmalarına yardım eder inşallah. Hocam Allah sizden ve hizmetinizden binlerce kez razı olsun. Hakkınızı helal edin. Sohbetlerinizi dinleyerek bilgileniyoruz elhamdülillah. Hocam benim aslında size çok sormak istediğim konu var, yeni doğmuş bir bebek gibiyim hiç bir şey bilmiyorum ve çok üzülüyorum. Ben bunca günahla Rabbimin karşısına nasıl çıkarım, Rasulullah’ın yüzüne nasıl bakarım? Düşündükçe üzüntümden, ağlamaktan alıkoyamıyorum kendimi. İslamiyet’i öğrenmek ve gerçek bir Müslüman olmak için Allah rızası için bana yardım edin güzel bilgilerinize çok ihtiyacım var. Hocam bu arada 8 yıllık evliyim ve Rabbim bir erkek evlat nasip etti 2 yıl önce elhamdülillah. Aile içinde şu an çok sıkıntılarımız var, eşime güzellikle asla baskıcı olmadan kapanmasını ve namazına başlamasını anlatıyorum. Kur’an ayetlerinden, türkçe mealden örnekler vererek anlatıyorum ama yine de bir sonuca ulaşmış değilim. Bu konu hakkında çok sorun yaşıyoruz. Sanki yarına çıkacağımızın, aldığımız nefesten sonraki alacağımız nefesin garantisi varmış gibi bana henüz içinden gelmediğini söylüyor. Aklımda çok soru var, ne yapmalıyım bilemiyorum ve yanlış yapmaktan korkuyorum. Bu konu çok moralimi bozuyor ve yanlış yapma eşiğine getiriyor, hemen abdest alıp ya namaz kılıyorum ya da kitap okuyorum ama sorunu yine de tatlıya bağlamış değiliz. Bana ileride engel olacak endişesi içerisindeyim ve bazen boşanmayı dahi düşünüyorum. Sizce nasıl yapsam uygun olur? Ayrıca çocuk eğitimi hakkında yazılarınızı ve sohbetlerinizi dinledim ama biz her şeye çok geç kaldığımız gibi evladımızın -1 yaşında eğitimine başlayamadık, o geldi 2 yaşına haylaz yaramaz bir çocuk oldu. Evde namaz kıldığım zamanlar bazen yanımda o da namaz kılmaya çalışıyor ama çok uzun sürmeyip yaramazlık yapıyor. Geleceğinden endişeleniyorum, Allah yolunda gitmesini istemekten ve dua etmekten başka bir şey yapamıyorum. Bu durumdaki bir çocuk için ve gelişimiyle ilgili de ayrıca bir açıklama yaparsanız çok memnun olurum. Allah’ın selamı üzerinize olsun
CEVAP: Aleykümselam. Hoş geldiniz! Asıl yuvanıza, Rabbinizin huzuruna, insan kimliğinize, kaybettiğiniz uzun yıllara, boşlukta geçirdiğiniz zamandan sonra kanatlanıp uçacağınız zamanlara, kardeşlik dünyamıza, Cennet yolculuğumuza hoş geldiniz, Mübarek olsun! Allah sizi kaymaktan, geri dönmekten muhafaza buyursun. Dik durun, taptaze kalın. Sakın eşinizle tartışmayın; onun da bir zamanı var, erken doğum için uğraşırsanız kaybeden siz olursunuz. Değişiminizle, merhamet ve nazik bakışlarınızla ona nasihat edin. Onu salın kendi dünyasına. Ahlâk olarak abes bir iş yapmadıkça karışmayın ona. Onu, sizin inceliğiniz ezsin gerekiyorsa. Zor ama sonucu kesin olan bir yoldur bu yolunuz. Şeytan, onu erken doğumla kurtarmak için sıkıştıracaktır sizi ama bilin ki, kaş yaparken göz çıkaracaksınız. Sabredin, susun, görmeyin, duymayın. Size dualar ederim, dualar, dualar. Allah yardımcınız olsun.