SORU: Selamünaleyküm hocam. Ben dört yıllık evli bir bayanım. Evliliğim en başından beri sıkıntılı devam ediyor. Bekârken çalışıyordum, evlenirken iş yerindeki problemler nedeniyle işten çıkmak zorunda kaldım. Eşimin ailesi sürekli bunu ortaya getirdi. Ben de çareyi devlete memur atanmakta, buldum şu anda Şanlıurfa’da öğretmenim. Eşim İstanbul’da ticaretle meşgul. Hocam ben evlendikten sonra eşimin yüklü miktarda borcu olduğunu öğrendim. Dört yıl boyunca bu borç altında ezildik. Evliliğimiz asla huzurlu olmadı. Eşim hiç bir zaman evinin maişetini düşünmedi. Eşimin ailesinin de bana karşı çok iyi davrandığını söyleyemem. Yüzüme gülüp sürekli eşimle aramı açtılar. İki yıl kadar eşimle mecburen dükkânda çalıştım, oysa bu bir ahir zaman fitnesi imiş. Hocam ben eşimle dindar bir insan olduğu için evlendim. Çok fırsatım olduğu halde hayatımda hiç iffetsizlik yapmadım, hep Allah korkusuyla yaşadım. Bilmeden yaptığım günahları Allah’ım affetsin inşallah. Eşimle de İslam’ın emrettiği usulde evlendim. Boşanmayı çok istediğim halde evliliğimi ayakta tutmaya çalışıyorum. Hocam size benim için çok önemli üç sorum var: 1) Yaptıklarından dolayı eşimin ailesinden nefret ediyorum, onlarla telefonda konuşmaya bile tahammül edemiyorum. Buna nasıl katlanabilirim bana tavsiye edebileceğiniz bir dua, bir kitap var mı? 2) Eşim ticarette hiç haramdan sakınmadı, ne kadar faiz, kredi işi varsa bulaştı. Kendine de bana da zulmetti, ben bu kadar haram varken evimizde bir çocuk sahibi olmak istemedim, bunun bana vebali var mıdır? 3) Hocam doğru karar alabilmem için bana da dua edin inşallah. Allah sizden razı olsun. Yaptığınız işlerde Cenabı Allah yar ve yardımcınız olsun. Cenabı Allah sizler gibi âlimleri memleketimizden eksik etmesin inşallah.
CEVAP: Selamünaleyküm. Eşinizin ailesi ile ilişkilerinizin ilerlemesi mecbur olduğunuz bir görev değildir. Mesafeli durabilirsiniz, vebale girmezsiniz. Sizi çalışmaya sevk eden bir eşin sizin üzerinizdeki hakları da tartışma konusu yapılabilir. Boşanmayı rahat kullanmayın, sabırlı olun. Aile büyüklerinizden bir iki kişi ile istişare ile yol almaya çalışın. Eşinizin de bulunacağı oturumlarda durumu değerlendirin. Boşanmak ise sonuç razı olun. Evet, bu durumda çocuk olmamasını düşünmekte -anlattıklarınıza bakıldığında- haklısınız.
