Çok yaramazlar, sabır göstermeye çalışıyorum ama bazen neredeyse sizin dediğiniz gibi başımdan dumanlar çıkıyor, bir iki bacaklarına ya da popolarına vuruyorum.
Eve geldiği zaman kapıyı açmak dahi istemiyordum. Onu görmek ani bir sinir sağanağına sürüklüyordu beni. Sık sık ağlama nöbetleri geçirmeye başladım.