SORU: Ben 19 yaşındayım. Tıp fakültesi 1. sınıf öğrencisiyim. 3. sınıftan bir arkadaşım bana talip oldu, kendisi Azeri. Ailesinin kültürü bizden biraz farklı ama ben Allah rızası için onlara da faydalı olabileceğimi, dinimi anlatabileceğimi düşünüyorum. Dini için çalışan, insanlara faydalı olmak için uğraşan biri. Benimle Allah rızası için, imanımızın yarısını kurtarmak için evlenmek istediğini söyledi. Ben de aileme ilettim.
Elhamdülillah ailem de Müslüman ancak benim sünnetlere uymam, televizyon izlememem, tesettürüme fazlaca dikkat etmeye çalışmam ve bu yaşta evlilik fikriyle karşılarına gitmem onlara aşırıya gittiğimi düşündürüyor. Yine de bana karşı çıkmadılar; arkadaşımla tanıştılar lakin onun küçük bir tavrına takılıp bu işi bir süre askıya almak istediler. Babamla ben tekrar konuştum ve şimdi aracıyla görüşüyor babam. Çünkü ailesi burada yok ve babası hasta.
Küçük bir davranışından dolayı, olumlu yanlarını görmezden gelmek doğru mu? Kendisi her vakit cemaatle namaza giden, sefere çıkan, bilimle Allah rızası için uğraşan biri. Kültür farkı benim için çok önemli değil ama ailemin endişeleri var. Nasıl hareket etmeliyim? Babam arkadaşıma çok düzgün davrandı, ‘evlenirseniz oğlum olursun, damadım değil’ bile dedi. Dinime hizmet etmek, fitneden korunmak, Aişe olmak istiyorum. Bunun için ilim öğrenmeye çalışıyorum. Kendisiyle Allah yolunda çalışabileceğimi düşünüyorum. Bana ne tavsiye edersiniz hocam?
CEVAP: Bir hususu öncelikle sana hatırlatmalıyım kızım: İmanî hassasiyetlerini evlilikle alakalı konularda kullanırken ne kadar gerçekçi ne kadar da sepet dolsun diye konuştuğuna dikkat et. Senin o yaşta evlenip yuva kurmanda hiçbir sakınca yoktur. İyi bir eş ve iyi bir tıp talebesi olabilirsin. Bundan şüphe etmiyorum. Evliliğini ‘iman’ ve benzeri konular için yaptığını, şehvetinin ve sana yönlendirilen hissiyatların etkisinde olmadan yapıp yapmadığını tekrar düşün. Ailenin duasını almayı ihmal etme. Madem aslında işler iyi gibi duruyor, sabret. Sabret ki hazmede ede yürüsün işin.
