Bunu hak edecek bir yaşantım yok. Namazımı kılıyorum. Hayırlısını diliyorum. Ancak bu durum beni herkesten uzaklaştırıyor. Kimseyi kandırmak istemiyorum.
Selamünaleyküm. Ben 28 yaşında bir bayanım. Evlenmeyi, Rabbimizin emrettiği gibi çok istiyorum. Ailemizde de çok önemli evlenip yuva kurmak, çoluk çocuğa karışmak.
Bütün değerlerimiz eriyor. Edep, hâyâ, ar sözlüklerde kaybolup gidiyor. Daha da ağırı, bu eriyişi dert edecek kimse kalmadı.
Şehvet, kontrol edilebilir bir şey midir? Kontrol etmenin yolları nelerdir?
Bir buçuk ay önce, bir evlilik kararı aldım. Allah, gönlümü ilk defa gördüğüm bir çocuğa ısındırdı. Sonrasında annemle konuştum. Annem, yaşımdan ve okuldan dolayı etraf ne der diye izin vermedi.
Selamünaleyküm. Hocam, bekar yaşamak günah mıdır? Yani 35-36 yaşlarındaki ya da evli olmayan insanlar, bekar gezenler günah mı kazanıyor?
Fakat şehvet duygusunu şu kalbimden bir türlü söndüremiyorum. Kendimden soğuyorum. Zaman zaman kendi kendimi tatmin ediyorum aklımdan çıksın diye ama bunun bütün çabalarımın Allah’ın karşısında değersiz kalmasından korkuyorum.